Herfst – Loslaten wat niet van jou is

In de herfst laat de boom haar bladeren vallen. Niet uit zwakte, maar uit wijsheid.

Ze weet: Om opnieuw te kunnen bloeien, moet ze ruimte maken..

Ook wij dragen in de loop van het jaar – en het leven - van alles met ons mee.
Verwachtingen, verantwoordelijkheden, rollen die we op ons nemen.
Soms uit liefde, soms uit gewoonte.
En voor we het weten, raken we wat verder verwijderd van dat stille, zuivere weten in onszelf: ons innerlijke kompas.

We zijn vaak zo gericht op de omgeving, op wat er van ons verwacht wordt, dat we vergeten te voelen wat van ons is.
De aandacht versnipperd, de energie verstrakt en ergens diep vanbinnen klinkt een zachte stem die zegt: “dit hoef je niet te dragen.”

Loslaten is geen opgeven.
Het is een daad van vertrouwen.
Een keuze om terug te keren naar jezelf.

De herfst nodigt je uit om stil te staan, te voelen en te vragen:
Wat draag ik mee dat eigenlijk niet van mij is?
Welke verantwoordelijkheden, overtuigingen of emoties mag ik met zachtheid laten vallen, zoals de boom haar bladeren laat gaan.

Want pas als we durven loslaten wat niet van ons is, ontstaat er ruimte voor wat wél klopt.
Ruimte om weer te ademen.
Ruimte om te zijn.

Reflectievraag:
Wat draag jij mee dat misschien niet van jou is?